De weg ernaartoe
De laatste tijd lijkt het wel of iedereen zijn geduld een beetje kwijt is met de ander en zijn mening over iets of iemand wel móet geven. We willen allen zo snel mogelijk het doel bereiken dat we voor ogen hebben, om toch maar in het reine te zijn, er vanaf te zijn, zodat we ons anders (lees beter) kunnen voelen, in de hemel, in het walhalla, nirvana, de 5D, of wat het ook moge zijn. Misschien wel om 'de ander' te kunnen zeggen: "Zie je wel, had ik het je niet gezegd?" Maar zo werkt het niet. Volgens mijn eigen bescheiden mening denk ik dat niet zozeer het doel, maar de weg an sich wel eens heel belangrijk zou kunnen zijn, zoniet het allerbelangrijkste. Het fundament zeg maar. Neem nu die 5D, waar iedereen het tegenwoordig over heeft en hoe ge-wel-dig het niet zou zijn als het al zover was. Sommigen zwaaien alvast met een pasklare routekaart om je de weg te tonen. Ja maar, dat is toch niet MIJN weg? Dat is JOUW weg! En dat klopt. De 5D is m.i. niet het Beloofde Land...