Het grotere plaatje

Een 2-tal jaren geleden heb ik zoveel mensen in mijn omgeving horen zeggen dat ze van plan waren om naar het Scandinavische schiereiland af te zakken dat dit geen toeval meer kon zijn.  Niet om er op vakantie te gaan (het moest toen maar eens kunnen), maar eerder om er te gaan wonen.  Gewone mensen die opeens genoeg hebben van het 'hier' en de overstap willen maken naar 'daar'.  Met hun hele hebben en houden.  Tijd voor een overpeinzing met, jawel, een heerlijk kopje thee. Een totale ommezwaai met je hele inboedel doe je niet zomaar.  Het is een grote stap waar 't één en 't ander bij komt kijken.  Een nieuwe omgeving, een nieuwe woonst, een nieuwe werkplek, een nieuwe taal, ...  Maar wat zit er eigenlijk achter die grote stap?  Waarom wil een mens überhaupt zijn heimat ruilen voor een uitheems exemplaar?  Naar het schijnt vind je er nog rust met de grote R.  Ver weg van de drukte, weg van het verkeer, weg van de overrompelende digitale s...

Van kinds af aan had ik al de behoefte aan het grotere plaatje, oftewel top-down learning.  Dat ons onderwijs en daarmee gezegd zijnde de hele maatschappij daar niet is op ingesteld, is me doorheen de jaren wel heel duidelijk geworden.  Hoewel het me in eerste instantie heel wat moeilijkheden en verwarring heeft gebracht, ben ik achteraf toch blij dat het net die ervaring was die me nu helpt het hele zootje te doorzien.  Rest me nog de vraag; waarom?  Wat is in godsnaam de reden van deze onnatuurlijke beweging van de maatschappij?  Is het niet veel logischer om eerst te mogen weten hoe iets helemaal in elkaar steekt om het daarna naar eigen wens aan te passen en te gebruiken?  Helemaal op jouw maat?  Al peinzende blaas ik ondertussen mijn veel te heet kopje thee alvast wat lauwer. Het eerste wat zich aandient, zijn een reeks spreekwoorden.  Wat niet weet, niet deert.  God ziet mij, hier vloekt men niet.  Tais-toi et sois belle .  Ho...