Top down bottum up

Van kinds af aan had ik al de behoefte aan het grotere plaatje, oftewel top-down learning.  Dat ons onderwijs en daarmee gezegd zijnde de hele maatschappij daar niet is op ingesteld, is me doorheen de jaren wel heel duidelijk geworden.  Hoewel het me in eerste instantie heel wat moeilijkheden en verwarring heeft gebracht, ben ik achteraf toch blij dat het net die ervaring was die me nu helpt het hele zootje te doorzien.  Rest me nog de vraag; waarom?  Wat is in godsnaam de reden van deze onnatuurlijke beweging van de maatschappij?  Is het niet veel logischer om eerst te mogen weten hoe iets helemaal in elkaar steekt om het daarna naar eigen wens aan te passen en te gebruiken?  Helemaal op jouw maat?  Al peinzende blaas ik ondertussen mijn veel te heet kopje thee alvast wat lauwer.

Het eerste wat zich aandient, zijn een reeks spreekwoorden.  Wat niet weet, niet deert.  God ziet mij, hier vloekt men niet.  Tais-toi et sois belle.  Hoewel er in spreekwoorden heel wat wijsheid verscholen zit, mag duidelijk zijn dat deze bij een hele andere tijdsgeest horen.  Naar mijn aanvoelen zijn dit stuk voor stuk sussende, betuttelende zinnetjes met de bedoeling; Kijk maar niet over de muur, daar is niets voor jou.  Maar waarom staat daar een muur en wie mag er dan wel over kijken?  De buurman, de nieuwslezer?  De politiek, de overheid?  Europa?  Als het erop aankomt, zeggen ze allemaal iets anders, maar er zit wel degelijk een monster.  Volgens hen.  Ondertussen is mijn kopje thee helemaal in optima forma en is me ook duidelijk geworden dat niemand dé waarheid in pacht heeft, want die zit gewoon in jezelf.  Eens je je eigen waarheden hebt gevonden, kan je je van daaruit verbinden met andermans waarheden.  Is dat dan die waarheden overnemen of jouw waarheden opdringen?  Helemaal niet.  Verbinden is iets helemaal anders.  Verbinden is jezelf zijn, de ander zichzelf laten zijn en samen tot een overeenkomst komen en wat dat dan is, dat zie je op dat moment, wat er nodig is, waar er behoefte aan is.

Maar waarom laat de maatschappij dat dan zo moeilijk toe?  Kijk maar eens naar deze tijden.  Wel, omdat de huidige maatschappij helaas nog steeds gebaseerd is op angst, vooral gevoed door de 'machthebbers'.  Angst houdt mensen klein, houdt ze binnen de muur.  We moesten zomaar eens doorbreken!  Dan is de controle weg en god weet welke wijsheden en inzichten wij mogen vinden achter die muur, in die prachtige tuin met ongeziene bloemenpracht, zuiver water en de meest geneeskrachtige kruiden!  Moeten we dan met z'n allen die muur gaan bestormen?  Dat kunnen we, maar dan wordt het een ongelooflijke strijd, een wij-zij-verhaal met uiteindelijk alleen maar kostbare energieverspilling.  Als we nu gewoon zelf onze muurtjes eens afbreken, steen per steen, en kijken wat er in onze tuin ligt.  Misschien heb ik dan wel de ideale bloemen voor jou en jij net die kruiden die ik al zolang zocht.  Als we zo exponentieel groeien, krijgen we een nieuwe vorm van samenleven zoals de natuur het - althans volgens mij - al zolang heeft bedoeld.

Warme groet,

© Karolien