Geen balans in de hoogte zonder de diepte

De vertaling van het Latijnse altus betekent zowel hoog als diep. Logisch ook, want als je vanop een hoogte de wereld aanschouwt, kijk je eveneens naar de diepte beneden je. Maar vaak zien we dit als twee aparte begrippen, omdat wij dat zo worden aangeleerd. Alles verloopt  lineair, niets is minder waar by the way! Merk ook de twee vertalingen op voor hetzelfde woord. En daar zit 'm net iets heel belangrijks dat wij zomaar over het hoofd zien, net omwille van dit aangeleerd principe.

Uitzoomen, afstand nemen, stretchen geeft je inderdaad een groter perspectief, vanop een zekere afstand en ja, soms is dat nodig en kan het verhelderend werken. Uitreiken, zodat je een globaler beeld krijgt en niet meegaat in de dramatiek. Ha, eindelijk, die rust. Ware het niet dat je je na een tijdje wel heel erg eenzaam gaat voelen, daar zo in je ivoren toren. Wie dan niet opnieuw naar beneden komt en contact maakt met diens voeten, gaat behoorlijk zweven. 'Die is van de wereld', wordt wel eens gezegd. Hmm, een kern van waarheid.

Het is de hoogste tijd om onze wortels stevig in de Aarde te gronden, om alles wat we meekregen uit het Universum in het hier en nu neer te zetten, te omarmen. Het Universum betekent dan ook ALLES, niet enkel dit of dat, maar alles. En zonder stevig fundament lukt dat niet. As above so below.

Alle processen verlopen uiteindelijk in cycli, je hoeft hier helemaal niets voor te doen, enkel er bewust van zijn en zoveel mogelijk afstemmen op je eigen ritme hierin. Denk maar aan het verloop van de seizoenen, dag en nacht, je eigen ademhaling en ga zo maar door. Dat volgt hoe dan ook een natuurlijk proces, ook zonder jouw tussenkomst. Ga je hier tegenin, dan voel je onmiddellijk weerstand. Laat ons dan maar go with the flow, eens zo makkelijk en je komt vanzelf op de plek waar je hoort te zijn, voor jouw allerhoogste goed. Dus wees niet bevreesd als het eens wat minder gaat, ook jouw triggers mogen er zijn. Af en toe flink de diepte ingaan, geeft je de ultieme gelegenheid deze schaduwkanten van jezelf te omarmen. Door deze te helen, te transformeren en tenslotte te integreren, kom je bij je wortels.

En laat net dat nu aan de orde zijn, onszelf neerzetten in de wereld vanuit dat hogere bewustzijn. Je bent niet enkel de druppel in de oceaan, jij bént de oceaan. Jouw actie zorgt ervoor dat de ander in actie komt en vice versa. Vanuit jouw eigenheid inspireer jij de ander die op diens beurt inspireert. Dit wordt het rimpeleffect genoemd, ook weer een cyclisch verloop. En het mooie van de hele zaak; als jouw inspiratie vanuit je eigen hart komt, afgestemd op jouw natuurlijke ritme, geeft dit een boost aan de ander om hetzelfde te doen, zonder pushen, zonder oordeel, maar gewoon ... (wel)zijn.

Een boom dient niet enkel de hoogte in te gaan, maar ook de diepte wil deze kunnen schitteren om alles uit het leven te halen. Balans heet dat.

Namaste,

© Karolien